Ἀντί εἰσαγωγῆς

Ο Βασίλειος ο Πορφυρογέννητος το 1025 ζήτησε να ταφεί στο Έβδομον· αντί στους Αγ. Αποστόλους, χώρο των Αυτοκρατόρων. Το Έβδομον ήταν μοναστήρι 7 μίλια από το κέντρο της Πόλης, το Μίλιον. Ήταν τόπος συγκέντρωσης των στρατευμάτων και παρελάσεων, πολυσύχναστος.  Όπως είχε περάσει τη ζωή του, ιππεύοντας ανάμεσα στα πλήθη της κατάλευκης Βασιλεύουσας μετά από κάποια συχνή, νικηφόρα εκστρατεία.
Ζήτησε να γραφεί το εξής:

«Άλλοι Βασιλείς διάλεξαν άλλους τόπους ταφής.
Εγώ όμως ο Βασίλειος, της πορφύρας γενιά,
έστησα τύμβο στη γη του Εβδόμου
και σαββατίζω από τα αμέτρητα βάσανα
που καρτέρησα και τις μάχες που εκπλήρωσα.
Κανείς δεν είδε το δόρυ μου ήσυχο,
από τότε που ο Βασιλέας των Ουρανών με κάλεσε
Αυτοκράτορα της γής και μέγα Βασιλέα,
μα άγρυπνος σε όλη μου τη ζωή
φύλαγα τα παιδιά της Νέας Ρώμης
εκστρατεύοντας με τόλμη στη Δύση
και ως τα έσχατα της Ανατολής.
Το μαρτυρούν οι Πέρσες και οι Σκύθες
και κάθε Αμπχάζιος, Ισμαηλίτης, Άραβας, Γεωργιανός.
Και τώρα εσύ, που στέκεσαι μπροστά,
αντάμειψε με ευχές τις ημών στρατηγίες.»

Ἄλλοι μέν ἄλλους τῶν πάλαι βασιλέων
αὐτοῖς προαφώρισαν εἰς ταφήν τόπους.
ἐγώ δε Βασίλειος, πορφύρας γόνος,
ἴστημι τύμβον ἐν τόπῳ γῆς Ἐβδόμου
καί σαββατίζω τῶν ἀμετρήτων πόνων
οὔς ἐν μάχαις ἔστεργον, οὔς ἐκαρτέρουν.
οὐ γάρ τις εἶδεν ἡρεμοῦν ἐμόν δόρυ,
ἀφ’ οὖ βασιλεύς οὐρανῶν κέκληκέ με
αὐτοκράτορα γῆς μέγαν βασιλέα,
ἀλλ’ ἀγρυπνῶν ἄπαντα τόν ζωῆς χρόνον 
Ῥώμης τά τέκνα τῆς νέας ἐρυόμην
ὀτέ στρατεύων ἀνδρικῶς πρός ἐσπέραν
ὀτέ πρός αὐτούς τούς ὅρους τῆς ἔω.
καί μαρτυροῦσι τοῦτο Πέρσαι καί Σκύθαι,
σύν οἶς Ἀβασγός, Ἰσμαήλ, Ἀραψ, Ἴβηρ.
Καί νῦν ὁρῶν, ἄνθρωπε, τόνδε τόν τάφον
εὐχαῖς ἀμείβου τάς ἐμάς στρατηγίας.-

[συνεχίζεται]

Ρέπλικα κράνους 13-14ου στο Βυζάντιο και την Ευρώπη, Aventail-Louis