«Από τα έσχατα της Ιερουσαλήμ και της πόλης του Κωνσταντίνου μία απαίσια ιστορία καταφθάνει και συχνά έρχεται στα αυτιά μας· δηλαδή, ότι μια φυλή από το βασίλειο των Περσών, μία αθεόφοβη ράτσα, μία ράτσα εντελώς αποξενωμένη από το Θεό, μια γενιά που δεν επαφίεται ψυχικά και δεν προσβλέπει πνευματικά στο Θεό, έχει εισβάλει στη χώρα των Χριστιανών εκεί και τους έχει εξολοθρεύσει δια του ξίφους, της φωτιάς και της λεηλασίας.
Οδήγησαν τους αιχμαλώτους στους τόπους τους, μέρος τους βασανίστηκε σκληρά· κατέστρεψαν τελείως τις εκκλησίες του Θεού ή τις μετέτρεψαν για να υπηρετούν το δικό τους δόγμα. Διέλυσαν τα ιερά για τους δικούς τους σκοπούς. Εκτελούν περιτομή στους Χριστιανούς και το αίμα χύνεται στα βαπτιστήρια…
»…Το βασίλειο των Γραικών είναι ακρωτηριασμένο από αυτούς, στερημένο από περιοχές τόσο εκτενείς που δεν μπορούν να διανυθούν ούτε με πορεία δύο μηνών. Σε ποιόν πέφτει να εκδικηθεί αυτές τις αδικίες αν όχι σε εσάς; Εσάς, που πάνω από όλους τους λαούς ο Θεός έχει εμπιστευτεί την ισχύ των όπλων – θάρρος, ρώμη και δύναμη να υποτάξετε τον τράχηλο όσων κατάφορα αδικούν.»
Λόγος του Πάπα Ουρβανού Β΄ στους Πρίγκηπες, τους Φράγκους Επισκόπους και το πλήθος, έξω από τη Σύνοδο του Clermont-Ferrand το 1095, για την ανάγκη της Α΄ Σταυροφορίας. Σχεδόν όλη η Μ. Ασία βρίσκεται στα χέρια των Σελτζούκων.
Ιερουσαλήμ και Θόλος του βράχου, χειρόγραφο Les heures de René d’Anjou, 1410, The British Library
Ἑλληνική Ἱστορία 