Η περιγραφή των Δημητρίων, της μεγάλης εμποροπανηγύρεως κατά τον μεσαίωνα στη Θεσσαλονίκη, δίνεται στο έργο ανωνύμου του 12ου ‘Τιμαρίων’. Στο κείμενο καταγράφονται οι εθνικότητες των εμπόρων από όλο τον γνωστό κόσμο, όπως Έλληνες, Σέρβοι, Βούλγαροι, Ούγγροι και Ρώσοι, Ιταλοί, Ίβηρες και Λουζιτανοί, Γαλάτες, Σύριοι και Αιγύπτιοι, οι οποίοι συνέρρεαν στην πόλη με αφορμή τα Δημήτρια….
Ετικέτα: Κομνηνοί
Ἐγκώμιον
Τη μοναδική περιγραφή της Άννας Κομνηνής, τη δίνει ο Γεώργιος Τορνικίος στο Εγκώμιόν του: «Τα μάτια της ήταν καλοσχηματισμένα και έλαμπαν χαρωπά· δεν κινούνταν ασταμάτητα, σημείο ταραγμένης ψυχής, ούτε ήταν στάσιμα και νωχελικά πέραν του συνηθισμένου, δείγμα νωθρότητας, αλλά ζωντανά και εύστροφα καθώς ερευνούσε το χώρο και συνήθως σταθερά και συγκεντρωμένα. Τα φρύδια της ήταν κυρτωμένα…
Ἄννα
«Ο χρόνος ρέει ακάθεκτος παρασύροντας τα πάντα και επαναφέροντας τα στην αρχή τους και σε βυθό αφάνειας καταποντίζει τόσο τα ανάξια λόγου όσο και και τα μεγάλα και αξιομνημόνευτα, και κατά την τραγωδία ‘τα άδηλα φέρνει στο φως και τα φανερά αποκρύπτει’ [Σοφοκλέους Αἴαξ].» Άννα Κομνηνή, Προοίμιο της Αλεξιάδος «Ῥέων ὁ χρόνος ἀκάθεκτα καὶ ἀεί τι…
Στήν αὐλή τοῦ Κομηνοῦ
O Benjamín de Tudela, Εβραίος της Ισπανίας, έμπορος και ταξιδευτής φτάνει το 1166 στην Κωνσταντινούπολη: «Μετά από ταξείδι πέντε ημερών από την Άβυδο, η μεγάλη πόλη της Κωνσταντινούπολης επιτέλους φάνηκε. Είναι η πρωτεύουσα ολόκληρης της χώρας του Javan [Ιωνία], η οποία ονομάζεται Γραικία. Εδώ είναι η κατοικία του Βασιλέα Εμμανουήλ, του Αυτοκράτορα. Δώδεκα υπουργοί είναι…
Κανονιοφόροι
«Όσο κυβερνώ τις θάλασσες Αυτοκράτωρ είμαι μόνον εγώ» απάντησε ο Νικηφόρος Φωκάς στον επίσκοπο Liutprand που διεκδικούσε τον τίτλο του Αυτοκράτορα και για τον Γερμανό μονάρχη. Και δεν θα μπορούσε παρά να είναι αλήθεια, μετά τον θρίαμβο της επανάκτησης της Κρήτης το 961 από τον Νικηφόρο και την απόκτηση του ελέγχου του εμπορίου της Ανατολικής…
Ἠ ἀρχή τοῦ τέλους
«Ὦ χρύσεον πόλισμα τῆς Βυζαντίδος, ἥλιε τῆς γῆς, κάλλος οὐκ ἔχον κόρον, ἕως πότε βλέψω σε κατὰ τοὺς ὕπνους; Ὦ γῆ Βυζαντίς, ὦ πόλις τρισολβία, ὀφθαλμὲ τῆς γῆς, κόσμε τῆς οἰκουμένης, τηλαυγὲς ἄστρον, τοῦ κάτω κόσμου λύχνε, ἐν σοὶ γενοίμην, κατατρυφήσαιμί σου· σὺ καὶ περιθάλποις με καὶ διεξάγοις καὶ μητρικῶν σῶν ἀγκαλῶν μὴ χωρίσαις. Ὦ Ῥωμαῒς…