«μέγαν ἠδ᾽ Ἀσίας τέρμονα Φᾶσιν», λένε οι Τιτάνες στον Προμηθέα καθώς κρέμεται πάνω στις άκρες του Καυκάσου· πηγή του ποταμού Φάσι και τέλος, «τέρμων», της Ασίας. Ο Αρριανός στον «Περίπλου τοῦ Εὐξείνου Πόντου» τον 2ο μ.Χ ακολουθεί τα χνάρια των Αργοναυτών και του Ξενοφώντα, τις αναφορές του Ομήρου και των Τραγωδών στον ρου γύρω από τη Μαύρη Θάλασσα.
Ο Φάσις, το όριον Ασίας και Ευρώπης εκβάλλει στον Πόντο. Εκεί ο Αρριανός, όπως του είπαν, βρήκε τα συντρίμια της άγκυρας της Αργούς:
«Εἰσβαλλόντων δὲ εἰς τὸν Φᾶσιν ἐν ἀριστερᾷ ἵδρυται ἡ Φασιανὴ θεός. Εἴη δ’ ἂν ἀπό γε τοῦ σχήματος τεκμαιρομένῳ ἡ Ῥέα· καὶ γὰρ κύμβαλον μετὰ χεῖρας ἔχει καὶ λέοντας ὑπὸ τῷ θρόνῳ, καὶ κάθηται ὥσπερ ἐν τῷ Μητρῴῳ Ἀθήνησιν ἡ τοῦ Φειδίου. Ἐνταῦθα καὶ ἡ ἄγκυρα δείκνυται τῆς Ἀργοῦς· καὶ ἡ μὲν σιδηρᾶ οὐκ ἔδοξέ μοι εἶναι παλαιά (καίτοι τὸ μέγεθος οὐ κατὰ τὰς νῦν ἀγκύρας ἐστίν, καὶ τὸ σχῆμα ἀμηγέπη ἐξηλλαγμένη), ἀλλὰ νεωτέρα μοι ἐφάνη εἶναι τοῦ χρόνου· λιθίνης δέ τινος ἄλλης θραύσματα ἐδείκνυτο παλαιά, ὡς ταῦτα μᾶλλον εἰκάσαι ἐκεῖνα εἶναι τὰ λείψανα τῆς ἀγκύρας τῆς Ἀργοῦς. Ἄλλο δὲ οὐδὲν ὑπόμνημα ἦν ἐνταῦθα τῶν μύθων τῶν ἀμφὶ τὸν Ἰάσονα.»
Συνεχίζοντας προς Βορράν συναντά το άλλο όριο της Ασίας, τον ποταμό Ταναΐν και την ομώνυμη Ιωνική αποικία της Μιλήτου· ο ποταμός Don που εκβάλλει στη θάλασσα του Αζόφ. Νοτίως προς Βυζάντιον, συναντά στις εκβολές του Δουνάβεως την «Ἀχιλλέως νῆσον» ή «Δρόμον Ἀχιλλέως», την Διονυσόπολιν, την Ὀδησσὸ, την Μεσημβρία, την Ἀγχίαλο· «αὗται πᾶσαι αἱ πόλεις Ἑλληνίδες εἰσίν, ᾠκισμέναι ἐν τῇ Σκυθίᾳ».
Μεσημβρία, Vasil Goranov
Ἑλληνική Ἱστορία 