«Ο Βασιλεύς απέθανε. Ζήτω η Βασίλισσα!». Το 51 π.Χ ο Πτολεμαίος Αυλήτης κατέληξε και Βασίλισσα, με τη βοηθεία των πάντα πρόθυμων Ρωμαίων να ανακατευθούν στα Ελληνικά πράγματα, γίνεται η Κλεοπάτρα Φιλοπάτωρ. Η 18άχρονη Λαγίδις ήταν ήδη συμβασιλίσσα από το προγούμενο έτος. Ο Αυλήτης είχε ορίσει ως εκτελεστή της διαθήκης τη Ρώμη και η Σύγκλητος ακολούθως όρισε τον Πομπήιο. Ως γνωστόν τελικά στην Αλεξάνδρεια έφτασε ο Ιούλιος Καίσαρ.
Στις 2 Ιουλίου του ίδιου έτους έγινε η σύνοδος των ιερών της Σνοναΐτιας Ίσιδος. Επίσταται ο ελληνιστής Οννώφρις Λεσώνης – εκ του αιγυπτιακού Wn-nfr – που αφιέρωσε την στήλη κάτωθεν στη Βασίλισσα Κλεοπάτρα. Απεικονιζόμενη ως Φαραώ να αφιερώνει στην Ίσιδα. Επιγράφεται:
Ὑπὲρ βασιλίσσης
Κλεοπάτρας Θε-
ᾶς Φιλοπάτωρ τό-
πος Σνοναϊτια-
κῆς συνόδου
ὧν συναγογὸς
Ὀννῶφρις Λεσώνης
(ἔτους) αʹ, Ἐπὶφ αʹ.
Την πρώτη του μήνα Επίφι κατά το Αιγυπτιακό ημερολόγιο.
Η στήλη φαὶνεται ότι αρχικά ήταν αφιερώμενη στον Πτολεμαίο Αυλήτη – πήρε το προσωνύμιο επειδή έπαιζε αυλούς στα Διονύσια – η φιγούρα είναι ανδρική και έχει επαναγραφηθεί, και βρίσκεται στο Λούβρο.
Ἑλληνική Ἱστορία 