Στο γράμμα προς τον πατέρα του Θέωνα, ο Έλλην νέος παραπονείται για τα όσα συναντά κατά την αναζήτηση κατάλληλου Σοφιστή ή Ρήτορα διδασκάλου στην Αλεξάνδρεια το 100 μ.Χ. Σε κλασσικίζουσα Ελληνική κοινή της εποχής.
Οι Καθηγητές της Σχολής του δεν τον εμπνέουν. Αυτοί που επιθυμούσε, ο Χαιρήμωνας και ο Αριστοκλής δεν ήταν διαθέσιμοι. Και πλήρωσε από παρέξηγηση, όπως γράφει, και διπλά δίδακτρα. Το σπίτι είναι μικρό και άβολο για αυτόν και τον φίλο του Δίδυμο και πρέπει να βρουν μεγαλύτερο, καθώς έρχεται και ο μικρότερος αδελφός Διογάς. Συν αυτά, αφού δεν έργάζεται, αμελεί και για την εμφάνιση του. Τα καλούδια από το σπίτι τα έλαβε, δοχεία με παστό και μαγειρεμένο κρέας, φακές και ξύδι.
Όλα αυτά σύνηθη θα πει κανείς για έναν σπουδαστή. Αλλά ο φέρελπις νέος είχε και κάτι άλλο. Ένα δούλο. Τον Ηρακλέα.
Ο Ηρακλέας λοιπόν όπως γράφει, κακήν κακώς φέρνει δύο-τρεις οβολούς στη χάση και τη φέξη:
ὁ χρήσιμος Ἡρακλᾶς – κακὸς κακῶς – ὀβολοὺς ἐπ̣[ε]ισέφερεν
Και συν τοις άλλοις, το έσκασε και έρχεται να τον βρει. Αλλά να μην τον πιστεψει για τυχόν συμβάντα που αναφέρει στο θέατρο – διότι ψεύδεται από συνήθεια και αναίσχυντα.
ὃν εὖ ἴσθι μηδʼ ἂν ὀκνήσοντά σοί ποτε ἐπιβουλεῦσαι.
οὐ γὰρ ᾐσχύνετο πρὸ πάντων μετὰ χαρᾶς τὰ περὶ τοῦ
θεάτρου ἐν τῆι πόλει φημίζων καὶ λαλῶν τὰ ψεύδη
Στο τέλος δίνει και οικονομικές συμβουλές στον πατέρα του για την εκμετάλευση του δούλου. Ώστε απρόσκοπτα να αποδυθεί στην άγραν εμπνευσμένου διδασκάλου· ή θεάτρου.
Furietti Centaur, Ρωμαϊκό αντίγραφο του 1ου μ.Χ από τον Αριστέα και τον Παπία, Αφροδισιάς, του ελληνιστικού του 2ου π.Χ, Capitoline Museum
Student Life in the 2nd Century CE
Ἑλληνική Ἱστορία 