Δεν του φαίνεται, αλλά ο θεός με το φουστανελοειδές ελληνικό ιμάτιο αριστερά είναι ο παρθικός Pharro και δεξιά η κουσσανή Αρδοξώ. Από τον περσικό θεό Fa’rro της φωτιάς και την ελληνική θεά Τύχη· εξ ου και το κέρας της αφθονίας. Η αναπαράσταση είναι από τη Gandhara 1ος μ.Χ, Brιtish Museum.
Η ελληνιστική Γανδάρα, στις απώτατες Ινδίες των Επιγόνων, αφού πρώτα απετέλεσε περιοχή της Ινδο-Βακτριανής επιρροής, τον 2ο π.Χ αιώνα έγινε κέντρο του Ινδο-Ελληνικού βασιλείου του Δημητρίου του Ανίκητου. Οι ντόπιοι τον αποκαλούσαν Dharmamita από τους Yavana (Ίωνες).
Τον 1ο αιώνα π.Χ οι Παρθοί κατέλαβαν τη Gandhara ακολουθούμενοι τον 1ο μ.Χ από τους ιρανικής προέλευσης Κουσσανούς. Οι τελευταίοι ίδρυσαν την Αυτοκρατορία του Κουσσάν, καταλύοντας κατά σειρά το άλλοτε κραταιό ελληνιστικό βασίλειο της Ινδο-Βακτριανής.
Αλλά και οι Παρθοί και οι Κουσσανοί για μεγάλο διάστημα διατήρησαν την ελληνιστική πολιτισμική επιρροή. Τα νομίσματα ήταν γραμμένα και στα ελληνικά, οι τίτλοι και οι επιγραφές με ελληνικό αλφάβητο, τα αγάλματα, η εμφάνιση, η διακόσμηση θύμιζαν ότι ο Iskandar σταμάτησε στις όχθες του Ινδού.
Ἑλληνική Ἱστορία 